یکی از بزرگترین آسیب های اجتماعی استان های توسعه نیافته ، کمبود فرهنگ نقدهای سازنده و فرهنگ انتقاد پذیری است. بنا بر این آنچه که بیش از هر چیز دیگری می تواند جامعه را به سوی سالم تر شدن و پیشرفت سریعتر هدایت کند گسترش فرهنگ انتقاد و نقد پذیری است . ما باید افراد جامعه خود را به سویی پیش ببریم که همیشه آماده انتقاد پذیری باشند . هنر ، اعمال و رفتار و پدیده هایی که بوجود می آوریم هیچ وقت نمی توانند کامل و بدون نقص باشند . همیشه راهی برای تکامل خودمان و افعالمان هست . از طرفی نباید از تمام مردم انتظار داشت همه گفته های ما را بپسندند . بگذاریم دیگران هم نظرخود را بیان کنند و در ابراز آن احساس امنیت کامل داشته باشند .
نقد ابزار تعامل یک جامعه ی پویاست ، نقد می تواند پایه پیشرفت باشد . از انتقاد نترسیم و به پیشواز آن برویم . همیشه این را بیاد داشته باشیم که نقد پذیری به مراتب ارزشمندتر از نقد است . زیرا این گونه بازخوردها، موجب می شود به روش های نو و کامل تری برای ارائه کارها و اعمالمان ، برسیم . 
ارطرف دیگربایدتوجه داشته باشیم  که نقد با هجو ، تهمت ، حمله و ... میانه ای ندارد و بطور کامل کارهایی که حاصل منفی و تخریب آمیز دارند، در میدان نقد نمی گنجد .
یکی از ویژه گی های یک جامعه ی سالم و متمدن ، احترام به آزادی اندیشه و بیان نظرات دیگران است . ما باید بیش از پیش پذیرای عقایدی باشیم که ممکن است با بینش و سلیقه های شخصی ما متفاوت و مخالف باشد . آنچه از دید ما درست است ممکن است از باور فرد دیگری نادرست باشد . بدیهی است پدید آورنده اثر چون با علاقه و جانش آن را بوجود آورده حساسیت بیشتری به اثر دارد ولی باید وقتی با دیگران مواجه می شویم از حساسیت خود بکاهیم و برای تعامل و تکامل بیشتر روحیه ی انتقاد پذیری و تعامل را در خود تقویت نماییم .
بسیار اتفاق می افتد که در خلق آثار و پدیده ها اشتباهاتی مرتکب شویم. عاقلانه ترین کار این است که به جای حمله به منتقد، اشتباهاتمان را اصلاح کنیم وبه حل درست صورت مساله بپردازیم نه آن راپاک کنیم .و اگر کارمان خوب و پسندیده است با برخورد منطقی و توضیحات روشن نظر منتقدین را تغییر دهیم. برای یک منتقد کم اطلاع ، یک راهنمایی صادقانه و یک آموزش آگاهانه می تواند بهترین راهکار باشد . او را با برخوردهای خشن از خود و جامعه نرانیم . همه به هم کمک کنیم تااستانی کارآمدازجهت مدیران لایق وخردمندداشته باشیم .

اگرایرادات واشتباهات مدیران استانی وشهرستانی خودرانقدوبررسی منصفانه نکنیم سبب می شودافرادنخبه وباشعورمنزوی شوندوپخمه هاهمه کاره ی جامعه شوندوآن موقع کلاف سردرگمی باعث عقب ماندگی ونرسیدن جامعه به حق وحقوق قانونی خویش می شود.ولذاافرادبی سوادوناتوان ومغروروجاهل ازنقدترس وواهمه دارندچون کلافی که دردست دارندآن رابدجورپیچیده اندوتوان بازکردن آن راندارند.بنابراین برمدیران استانی وشهرستانی نقدوایرادوارداست وانشاالله درآینده درفضایی آرام وبدون تعصب نقدهای وارده رابه صورت روشن وواضح بیان خواهیم کرد.امیداست مدیران کلان ومیانه استانی وشهرستانی ماباسعه ی صدرپذیراباشند.باتشکرربیع صادقی