علل وعوامل ناشناخته بودن قرآن
دراین نوشتارعوامل و پیامدهای مبهم بودن ومهجوریت درمیان مسلمانان مورد بررسی قرار می گیرد.و موضوع بحث شامل علل و نتایج نافرمانی غفلت و فراموشی وعدم تاثیرقرآن ازسوی مسلمانان میشود ازاینرو موضع گیری های کافران و مشرکان و مخالفان قرآن مورد بحث قرارنمی گیرد.بدیهی است بحث از راه های مهجوریت زدایی از قرآن نیز ازمباحثی است که پرداختن به آن ضرورت دارد ولی به جهت رعایت اختصار از طرح آن در این مقاله خودداری میکنیم.
عوامل مهجوریت قرآن
تلاش برای جدا کردن اهل بیت(ع) از قرآن مطابق حدیث شریف ثقلین،قرآن وعترت پیامبر (ص) دو ودیعه الهی و دو گوهر گرانبهای به جای مانده از رسول خدا(ص)هستند که مایه سعادت انسان ها و جوامع بشری محسوب می شوند.
انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله وعترتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی: کتاب الله فیهالهدی والنور حبل ممدود من السماء الی الارض وعترتی اهل بیتی وان اللطیف الخبیر قد اخبرنیانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض وانظروا کیف تخلفونی فیهما
جدایی ناپذیری ثقلین بدین معنا نیست که امام همواره مصحفی را به همراه خود داشته باشد،بلکه به معنای عدم انفکاک امامت و وحی قرآنی از یکدیگراست.
امامان مبین ومفسر قرآن کریم و شارح جزئیات و تفاصیل و نحوه اجرای کلیات آن هستند و قرآن نیز انسان ها را بهعنوان معصومین(ع) ارجاع و به سنت آنها بها می دهد.
اگر پیامبر(ص) در حدیث ثقلین از جدایی ناپذیری ثقلین سخن نمی گفت جای توهم بود که تمسک به هر یک،به تنهایی برای هدایت بشرکافی است،اما بخش پایانی حدیث بر خلاف این پندار باطل قرآن وعترت را بهعنوان دو حجت مستقل که در مدار تبیین دین کامل،یعنی دین قابل اعتماد وعمل به همبستگی دارند وهیچکدام از دیگری مستغنی نیستند،مطرح می سازد.
قرآن وعترت برای ارائه دین کامل وصالح برای اعتقاد وعمل دو ثقل متحدند و براساس حدیث ثقلین،عترت منهای قرآن عترت منهای عترت خواهد بود.وهمچنین قرآن منهای عترت،قرآن منهای قرآن خواهد بود،پس قرآن وعترت در ارائه دین جامع به منزله یک حجت الهی هستند. قرآن کتابی است که باطل درآن راه ندارد. اهل بیت عصمت وطهارت(ع) نیزبا توجه به دارا بودن مقام عصمت درسخن واعمال آنها باطل راه پیدانمی کند و خدای متعال ایشان را از هرگونه پلیدی پاک وپاکیزه گردانیده است.
بدین جهت قرآن وعترت درحق بودن یکی هستند ومیان حق وحق جدایی معنا ندارد.بنابراین تلاش شیطان وشیطان پرستان درجدایی میان قرآن وعترت ناکام بوده و خواهند بود،نتیجه این تلاش آن است که خود آنها از قرآن وعترت جدا شوند و آن که ازحق جدا شود بی شک در دام باطل خواهد افتاد.چرا که هر آنچه حق نباشد باطل است.
بنابراین آنانکه به دنبال سعادت و خوشبختی همراه با هدایت هستند،بی تردید گمشده خویش را باید دراین دو جستجو کنند،آن هم نه به صورت مجزا وجدا از هم،زیرا قرآن بدون عترت وعترت بدون قرآن،علاوه بر مهجوریت آن دو موجب گمراهی مردم نیز خواهد شد.ادامه دارد